ربی یکی از مهمترین ارقام استان سیستان و بلوچستان است. از نظر اهمیت بعد از سعمران، شاهانی، مضافتی و کبکاب قرار دارد. در ایرانشهر، زابل، چابهار و سراوان کاشته می شود.
میوه آن نسبتاً بزرگ، رنگ آن قرمز و رطب آن کمی سبز رنگ می باشد. زمان رسیدن کامل آن با رقم مضافتی همزمان است. در ایرانشهر و زابل از نظر مرغوبیت عالی و در چابهار و سراوان خوب است.
برداشت آن در اواسط شهریورماه انجام می‌شود و تا مهرماه ادامه دارد. خرمای ربی در میان تمام خرماهای ایرانی زودرس‌ترین است و شیرینی آن در مقایسه با خرما مضافتی کمتر است و برای کسانی مناسب است که خرما را با شیرینی متوسط می‌پسندند.
خرمای ربی در دنیا با نام خرمای پاکستانی شناخته می‌شود به این دلیل که درصد زیادی از این خرما به پاکستان ارسال می‌شود و از آنجا صادرات زیادی صورت می‌گیرد. در حالی که برداشت آن منحصراً در ایران است.
خرمای ربی سرشار از مواد معدنی، آهن و مواد مغذی بسیار است فیبر موجود در ان برای تنظیم دستگاه گوارش مفید و از یبوست جلوگیری می‌کند مملو از آنتی‌اکسیدان است که به تنظیم فشارخون و کنترل استرس کمک کرده و از گرفتگی عروق جلوگیری می‌کند، دارای قندهای طبیعی مانند لاکتوز، فروکتوز و گلوکز کم است و همچنین به دلیل داشتن مواد معدنی مانند منیزیم کلسیم، منگنز و سلنیوم برای سلامت استخوان مفید است.
ماهیت ظاهری آن
این خرما دارای میوه بزرگ و کشیده، همراه با گوشت می‌باشد، رنگ بنفش متمایل به مشکی، پوست براق، شفاف و نازک از دیگر خصوصیات ظاهری خرمای ربی می‌باشد. به علت چسبیده بودن گوشت به پوست این خرما به راحتی قابل شستشو می‌باشد.
خواص
رطوبت پایین و ماندگاری بالا از ویژگی‌های خاص این خرما می‌باشد، این خرما فیبر بسیار بالایی دارد به همین خاطر برای ورزشکاران و افرادی که رژیم غذایی کاهش وزن دارند مناسب است. ربی در دمای اتاق به مدت ۱۲ تا ۱۸ ماه ماندگاری دارد و سالم می‌ماند.